Sebadoh: Zwalpende Barlow volledig het Noorden kwijt

SEBADOH SUCKS!

Woensdag 26 mei 1999

Ben net terug van een mini indie rock festival in de AB. Met Shrug (uk, FENCE (b)en absoluut DIEPTEPUNT (ja!) Sebadoh!

De heer Lou Barlow vond het nodig om apestoned of was het strontzat op het podium te staan. Zong in het begin meestal vals, viel soms gewoon op de grond, zei alsmaar dat het hem speet "I'm Sorry"! Kende enkele lucide momenten en dan rolden de Sebadoh pareltjes alsnog.. werd dan boos op zichzelf "we are playing you as shitty gig, no I am playng a shitty gig" en ook nog "I Gonna kill myself", sloeg vervolgens zijn gitaar op zijn
hoofd..

Kreeg een gitaar niet gestemd, speelde dan maar op de "bokrijkgitaar" van Fence... Besloot dat hij misschien beter bas kon gaan spelen, waarna Jason Loewenstein, niet echt de meest begenadigde zanger van de twee een hele rits punkrock liedjes mocht spelen, met een haast onopgemerkte Barlow op de bas, die op bepaald moment niet zichtbaar meer was en weer es op de grond bleek te liggen... we keken naar het duo Jason & bob.

Wanneer de drummer Lou's aanstellerij echt beu is smijt hij al zijn trommels op het podium.. opnieuw is het Jason die de vrede kan herstellen.. daarna neemt Barlow zijn gitaar terug en blijkt genezen.. wat volgt zijn moooie versies van "careful", "soul en fire" en "beauty of the ride".. er werd trouwens zeer veel uit Bakesale geput (we kregen ook license to confuse).. ook nog "together or alone" en nog een en ander van "bubble and scrape".

en dan loopt mijnheer barlow plots het podium af de zaal in... en is spoorloos.. "if we find lou we got a show" zegt Jason.. enfin zaalllichten aan.. en na 10 minuten verschijnt de lou terug uit de zaal (waar ie gezeten heeft mag joost weten) en klimt, nee zwalpt op het podium.. wat volgt is een verderzetting van de set alsof er niets gebeurd was met nog redelijk goede vertolkingen , ja met een goede Lou, van oa "On fire"...

Wanneer de speeltijd ruim overschreden is verlaten Jason en Bob het podium, Jason het publiek nog eens bedankend voor zo veel begrip.... en kijkt smalend naar Lou..

De heren keren niet weer.. het publiek, ja we pikken veel van onze lou blijft een Lou Barlow die daar moederziel op het podium achterblijft toejuichen... en wat volgt is misschien nog het beste wat de Lou van de hele avond presteerde.. Met een beetje elektrisch gitaar gepingel brent hij pure lo-fi versies van "rebound" (dat had hij al wel 2 keer gespeeld, maar soit) en enkele Sentridoh dingen... en pijnlijk helemaal alleen "flame", hij zingt de gitaren zelfs... het publiek klapt in de handen, zo is er toch ook een ritme.. en dan zwalpt Barlow "thank you" mummelend het podium af en de zaallichten gaan aan.

geen bissen, of wat had u gedacht?

De grote ongekroonde koning van de indierock blijkt een kleinkind te zijn met overschot aan zelfmedelijden.. een zielige vertoning.. een concert om snel te vergeten!

Maar toch nog: hoedje af voor Jason..

Ik koester de herinnering dan maar aan vorig Sebadoh concert, dat op Pukkelpop,..

zo dat moest er even uit,

een ontgoochelde sebadoh fan..