Sunday, June 19, 2005

The Mars Volta - Woensdag 23.02.05

THE MARS VOLTA

Als absolute fan van "De-loused In The Comatorium" en vastbesloten "Frances The Mute" aan te schaffen,... keek ik héél erg uit naar het concert van The Mars Volta vanavond in de AB.

Maar helaas.

In plaats van een prachtige avond met mooie muziek werd het een spelletje mens-erger-je-niet.

De AB had de kaartbezitters een e-mail gestuurd: "kom zeker op tijd, en best met openbaar vervoer want ook Bush bezoekt Brussel"(je weet wel de vleesgeworden
idiotie met bloed aan zijn handen)..en "neem het openbaar vervoer, maar wees op tijd, The Mars Volta begint stipt om 20.00 uur, om stipt 19.00 uur begint de
set van DJ Nobody, einde concert: 22.30)...

Stipt 19.00 bleken de deuren van de AB nog lang niet open, en voor de allereerste keer in de vele jaren dat ik daar concerten bezoek moesten we een HALFUUR in de kou wachten en werd het vele volk met mondjesmaat binnengelaten. Om 19.30 binnen dus.

20.00.... Geen Mars Volta. Nog steeds die irriterende Hip Hop beats en andere rotzooi van die DJ Nobody...

20.20 .. Dan toch THE MARS VOLTA. Geen begroeting. Meteen de beuk er in, met een zeer rommelig ordinair rock & roll nummer. Het geluid klonk nergens naar en ik
dacht "ok, dat gebeurt wel vaker aan het begin van een optreden, ze zulen dat hopelijk snel rechtzetten". Het rommelige rock 'n roll nummer klonk wel lekker, alleen was van de zang niet veel te horen.. Nu ja dat ging wel beteren...

DACHT IK.

Helaas. Het hele concert bleek een grote geluidsbrei te blijven, waarbij je wel de hele tijd een heel hyperkinetische Cedric Bixler Zavala over het podium zag bewegen en af en toe een of andere krijs kon opvangen. Wat je hoorde was voornamelijke DRUMS (neen, dat is niet waar: HOUTHAKKEN was het eerder), de zwaar dreunende bas en de gitaaregotripperij van Omar Rodriguez Lopez. De zang (nu ja zang) van Cedric kwam er enkel af en toe door in de wat rustigere stukkken.

O ja, er was ook een toetsenist bij.. Die man heeft heel erg zijn best gedaan. Tenminste: ZO TE ZIEN, horen kon je er niet echt veel van.

In de geluidsbrij kon ik toch enkele lichtpuntjes ontwaren, en ik kon dingen herkennen die leken op songs uit "De-loused...". En o wonder, de weinige keren
dat Cedric even niet krijste maar zong, in de rustige stukken konden we zijn stem zowaar horen. (!)

Er werd op podium ook saxofoon, dwarsluit, tam tam gespeeld, maar ook daar was weing van te horen.

Tijdens het laatste halfuurtje (met ondermeer ook de nieuwe single) klonk het bij wijlen toch redelijk, en konden we zelfs ook Cedric even horen..

Het laatste nummer, dàt hadden ze nou echt niet moeten doen.. een grote eindeloze egotrip voor de ritmesectie, met hier en daar nog een krijs van Cedric. Om 22.09 was het al gedaan (hoezo 22.30, niet dat het hoefde want we hadden onze buik al meer dan vol ervan..

Interactie met het publiek: nul. O ja, toch wel: "sorry for this arsehole from Kansas who is here today" zei Cedric, en ook "thankyou". En dat was het.

Ik had een vriend bij die nog geen noot op CD had gehoord op voorhand van the Mars Volta.. gevraagd wat hij er van vond: "er waren knappe momenten bij, maar
ze veranderen beter van zanger". "of geluidsman" en "maar op CD is het beter" probeerde ik nog...


Zelf zit ik met een zeer dubbel gevoel: je zag de muzikanten allen heel hard hun best doen op het podium, maar al wat je hoort is het (knappe) gitaarspel, het
houthakken (drummen kan ik dat echt niet noemen) en de dreunende bas.. en heel af en toe flarden Cedricgekrijs.

En zeggen dat dit de groep is die het meesterwerkje "De-loused.. " afleverden.

Wat te denken: niet gesoundcheckt? Geluisman deugt niet? Mars Volta Live deugt
niet?

Ik koop wellicht de nieuwe plaat wel, maar nu ben ik nog te ontgoocheld..

0 Comments:

Post a Comment

<< Home